Şimdi ve Burada ABDli yazar Paul Auster ile Güney Afrikalı romancı J.M. Coetze’nin 2008-2011 yılları arasındaki yazışmalarının toplandığı bir kitap. 1947 doğumlu Paul Auster New york Üçlemesi, Ay Sarayı, Leviathan, Son Şeyler Ülkesinde, Şans Müziği, Brooklyn Çılgınlıkları, Timbuktu gibi romanları, senaryoları olan ABDnin sayılı muhalif entellektüellerinden. Coetze 1940 yılında Cape Town’da doğmuş, değişik ülkelerde yaşamış ve Avustralya’ya yerleşmiş Nobel ödüllü bir edebiyatçı. Utanç, Barbarları Beklerken, Michael K, Petersburglu Usta, Yavaş Adam, Romancının Romanı gibi yapıtlarıyla ünlenmiş bir akademisyen.
Dünyanın iki farklı ucunda yaşayan bu iki dostun son yıllarda elektronik posta kullanmadan birbirlerine yazdıkları çok ilginç mektuplarda yazarların ekonomiden spora, sanattan siyasete, savaşlara, insan ilişkilerine kısaca dünyanın haline ilişkin gözlemleri, düşünceleri yer alıyor.
Kitap Coetze’nin dostluk üzerindeki düşüncelerini dile getirdiği ilk mektupla başlıyor:
”Sevgili Paul, dostlukları, nasıl kurulduklarını, böylesine uzun, kimi zaman tutkusal bağlardan da uzun sürmelerinin nedenini düşünüyordum. Sana bu konuda bir mektup yazıp dostlukların sosyal yaşamda ne kadar önemli oldukları halde bu konuda ne kadar az şey yazıldığından sözedecektim.”
Paul Auster’in kendi düşüncelerini aktardığı mektupla üç yıllık yazışma süreci başlamış olur. Yazarlar zaman zaman ortak jüri üyeliği vb. değişik nedenlerle dünyanın sevdikleri köşelerinde buluşma şansı da yakalarlar. Birbirleriyle yazıları, romanları, aileleri, okudukları kitaplar, gördükleri filmler, izledikleri spor karşılaşmaları hakkında pekçok şey paylaşırlar.
Basit gibi görünen bir konudan yola çıkıp çok daha karmaşık felsefi sorunlara uzanan tartışmalar, iki entellektüelin mektuplarının zevkle okunmasını sağlıyor.
Her iki yazarın da dünyanın bugünüyle ilgili ortak bir duyguları var: Coetze’ye göre 1980lerde siyasal,ekonomik ve dünya çapında tarihsel nitelikte bir değişim yaşandı ve bunun sonucunda sanat içsel yaşamımızdaki öncü rolünden vazgeçti. Bu nedenle bugün daha yoksuluz. Paul Auster dostunu doğrularken dört konuya dikkat çekiyor: Kapitalizmin zaferi, pop kültürün yükselişi, komunizmin çöküşüyle birlikte devrimci idealizmin de çöküşü ve modernizmin ölümü. Auster tüm bunlarla birlikte dünyada tüm cephelerde aptallığın yaygınlaştığını düşünüyor. ”Bunun nedeni dikkati dağıtan fazlasıyla çok eğlence, fazlasıyla çok neon tabelaları, fazlasıyla çok bilgisayar ekranı fazlasıyla çok gürültü mü acaba?” diye soruyor.
Bu iki kalem arkadaşının birbirinden oldukça farklı bir kişilik ve geçmişleri olmasına karşın pekçok konuda benzer duyarlık ve düşünceleri paylaştıkları anlaşılıyor. Spordan ekonomiye, siyasetten yazarlık ve yaratıcılık sorunlarına dek çok ilginç ve eğlenceli değerlendirmeleri ve entelektüel birikimleriyle yazarlar sadece bir kitap yazmıyor içeriği zengin bir dostluğu da kuruyorlar. Paul Auster ilk mektuplarında dostluğun mutlak bir eşitliğe dayandığını söyler. Karşılıklı bir alışverişte dostluk yeşerir, diye yazar. Üç yılın sonunda yazarlar bu ideali bir bakıma gerçekleştirmişlerdir.