Page 50 - Hekimce Bakış Dergisi 102. Sayı
P. 50
KUŞLAR AĞLAMAZ
BU ŞEHİRDE
Dr. Semiha UZUNALİOĞLU | semihan16@yahoo.com
Hayat mı boş, insanlar mı? Hepsinde hepiniz vardınız!
İçindeki boşluğu neyle doldurur insan, Hepinizde bir rehavet , biraz gaflet.
Parayla mı, anıyla mı? Bu kadar güzel nasıl tutunur,
Para biter, para iter bir yerde Savrulmadan nasıl durur insan,
Anılar sessiz, Kırılırken dalları?
Anılar çığlık çığlığa… Nasıl çiçek açar gülüşler?
Saydım, Oysa başka bir dünya hayal etmiştik,
Yaşımdan çok insan uğurladım günümden Belki başka sevinçler,
Usulca değdi günebakanlar güneşlerime Bambaşka özgürlükler.
Altın renkli düşler damladı rüyalarıma. Ağır aksak ilerliyoruz meçhule.
Hepsinde hepiniz vardınız! Meçhulün sonunda hep aynı sonlar.
Hepinizde biraz ben, biraz hasret. Anlık gülüşlerde saklı mutluluklarımız. Avuntularımız
yerlerde.
Bir tutanı olur belki?
Hasretleri büyütüyorum koynumda,
Biz ki hep ezilenden yanaydık.
Yetim bir çocuk gibi.
Aynı değirmen dönüyor başımızda.
Karanlık dehlizlerime vuruyor güneşler,
Bir yolu olmalı baş vermenin filizlerden;
Biz ki hep aydınlıktan yanaydık
Bir yolu olmalı.
Aynı karanlık büyüyor sokağımızda
50 hekimcebakis.org