Page 7 - Hekimce Bakış Dergisi 99. Sayı
P. 7
güçlenmek, çoğalmak, birbirine yaslanan bu katıp önüne, sürüklerdi
birbirine sahip çıkmak, yol evler, geçit vermeyen yokluklara. Sami Amca
yürürken hissetmekten çıkmaz sokaklar yaratırdı istediğini elde etmiş bir
güven duyduğumuz bir tenhalarda. Bu kaba evler insan edasıyla kapıyı
dayanışma dileğiyle… sokakları daraltır, yolları
yüzlerine kapatıp, kendi
daraltır, çocukları daraltırdı.
ıssız dünyasına döner,
“Kötü geçen bir günün Doğrusu bu ya zorbaydı
kesik toplarla dolan bu
sonunda nihayet evindeydi. evler....Sahipliydi sokaklar....
kiremitlikse onlara hep
Başhemşire olarak geldiği Çocuk gürültüsünden nefret
susmalarını söylerdi.
bu şehirde ailesinden uzak eden Sami Amcaydı sahibi.
ve tek başınaydı. Yalnızlığını Yaşlı, ceberut adamın
sardığı evinin odalarını, biriydi. En ufak bir seste O günler geçeli çok olmuştu.
boş gözlerle Sami Amca çoktan ölmüş, o
dolaştığını fark sokağın çocukları
edip, kendini büyümüştü.
salona attı, el Kendisi de
alışkanlığıyla hemşirelik
televizyonu açtı. okulu, mecburi
İnsanı çaresiz
hizmet derken
hissettiren,
şimdi bir Devlet
kötü niyetliye
Hastanesinin
yol öğreten
Başhemşiresiydi.
birkaç haber
Yıllar sonra
dinledikten sonra
ona yeniden
dayanamayıp
kapattı. Sami Amcanın
Yeterince içi zalimliğini
sıkılıyordu. hatırlatan şey,
Adeta bir Başhekimden
girdabın içinde kendini dışarıya atar, sağını Hanımdan
döndürülüp, nefessiz solunu kolaçan eder, kapıda başkası değildi. Geldiğinden
bırakılmak isteniyordu. rahatsız rahatsız kımıldanır, beri nedensiz bir uzak
Mutfağa geçip buzdolabını çoğu zaman söylenerek
durma ve anlaşmazlık içinde
açtı. Canı hiçbir şey yemek tekrar içeriye girerdi.
bulmuştu kendisini. En son
istemedi. Bacağında
bir ay kadar önce hastane
hissettiği sızıyla iç çekerek Bazen top Sami Amcaların
merdivenlerinde ayağı kayıp
cam kenarındaki sandalyeye arka bahçesine kaçar,
oturdu. istemeye gittiklerinde geri yaralanmıştı. Ortopedistin
uzun süreli istiraat raporuna
vermez, ortadan ikiye
Yorgun bulutlara, sırılsıklam rağmen, O kısa sürede
ayırıp çatılarının üstüne
şehre, çiçeklenmiş ağaçlara görevinin başına dönmüş.
fırlatıverirdi. Az önce
baktı. Çiseleyen yağmura Döndüğünde içini ezen,
ellerinde tuttukları, sevinçle
aldırmadan koşturan, oyun perişan eden bir acıyla kendi
oynadıkları, kendileri
arsızı çocuklara da. makam odasının polikliniğe
kadar masum top, şimdi
Bir zamanlar tıpkı bu çevrildiğini görmüştü. Bu son
çocuklar gibi sokaktan eve kiremitlikte, bir suçlu gibi durum tahammül edilir gibi
girmezlerdi. Top bir sağa bir cezasını çekmiş, gözlerine
değildi onun için. Bu odadan
sola gider gelir, geçtiği her bakar, yüreklerini burkardı.
kaçmak, bu hastaneden
yerde yakacak birilerini arar Neşeli arkadaşlıkların ısıttığı
kaçmak ve her şeyden
ve çok geçmeden bulurdu sokak, tanınmaz yabana
kaçmak istiyordu.”
da. Evleri kıyısındaydı döner, çocuk sevinçlerini
şehrin. Dip dibe, ittirircesine
Hekimce Bakış 7
