Page 78 - Hekimce Bakış Dergisi 101. Sayı
P. 78

FROTMAN








          Dr. Gönül MALAT  |  gonulmalat@hotmail.com



          YANGIN YERİNİN MİMOZALARI-V
          “KADIN SAVAŞ MUHABIRLERI”



          KAÇAK*                                               Gün doğar doğmaz yarın
          Cezayir Kurtuluş Savaşı'nda ölenleri anarak          kapatacağım şırak diye kapımı
          Efendi misiniz, kodaman mısınız ne,                  ölmüş yılların suratına,
          bir mektup yazıyorum size,                           alıp başımı yollara düşeceğim.
          bilmem vaktiniz var mı                               Aşacağım karaları, denizleri,
          okumaya bu mektubu.                                  ne Avrupa'sı kalacak, ne Amerika'sı, ne Asya'sı,
          Az önce verdiler elime                               dilene dilene hayatımı
          askerlik kâğıtlarımı,                                şunu diyeceğim insanlara:
          savaşa çağırıyorlar beni,                            Üstünüzden atın yoksulluğu,
          diyorlar yola çık en geç çarşamba akşamı.            durmayın bakın yaşamaya,
          Efendi misiniz, kodaman mısınız ne,                  hepimiz kardeşiz, kardeşiz, kardeş,
          dövüşmeye hiç istek yok içimde,                      ey insanlar, ey insanlar, ey.
          insancıkları öldürmeye gelmedim ben,                 Illâki kan dökmek mi gerek,
          gelmedim ben bu yeryüzüne.                           gidin dökün kendi kanınızı,
          Sizi kandırmak değil niyetim,                        size söylüyorum bunu da,
          ama söylemeden de edemem,                            efendi misiniz, kodaman mısınız ne.
          savaş ahmakların işi,                                Adam korsunuz arkama belki de,
          hem insanlar ondan hanidir bıktı.                    unutmayın jandarmalara demeye:
          Doğduğum günden bu yana                              üzerimde ne bıçak var,  ne tabanca
          ölen çok babalar gördüm,                             korkmadan ateş etsinler bana,
          gidip dönmeyen kardeşler gördüm,                     korkmadan ateş etsinler bana.
          çocuklar gördüm iki gözü iki çeşme.
          Ya analar ne çekti, ya analar,                       Gazetecilik, ortak bir anadil gibi insanlık için. Yaşamanın
          bir yanda işi tıkırında bir avuç insan               anadili. Gerçeklerin. Doğruların. Haksızlıkların. Popülizmin
          bolluk içinde rahat yaşar,                           açığa çıkarılmasının! Duvarların yıkılmasının. En önemlisi de
                                                               tarafsız yazılacak tarihin anadili.
          bir yanda ölüm, çamur, kan.
                                                               Kadın savaş muhabirleri yazı dizimizin sonuna geldik.
          Insanlar tıkılmış dört duvar içine,
                                                               Birçok isimden kısa kısa bahsedip sonlandıracağız Yangın
          çalınmış neleri var neleri yok,
                                                               yeri mimozalarını. Yeni yazı dizileri için kolları sıvayacağız
          karıları, eski güzel günleri bütün.                  ardından.


       78  hekimcebakis.org
   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83