Page 56 - Hekimce Bakış Dergisi 76-77. Sayı
P. 56

kültür / sanat  54





                Bir gün mutlaka...




                ‹nt. Dr. Okan Aydın



                - “Çocuklar gördünüz mü F16
                geçiyor.”
                - “Hay›r abi baksana F15 o. F16’n›n
                kasas› daha genifl olur.”

                A    lana ulaflt›¤›mda çocuklarla
                     muhabbeti kurmak için
                     seçti¤im yöntem beni bir
                gerçekle yüzlefltirmiflti. Bu çocuklar
                savafl araçlar›n› benden iyi biliyordu.
                Öylesine kan›ksanm›fl bir ses ki
                jetinki. Ben uça¤›n geçiflini bir çocuk
                edas›yla izlerken, onlar hiç yukar›
                dahi bakm›yor.

                Ard›ndan yan›ma geliyorlar.      yafl›ndaki bir k›z, durumunu öylesine  O cevap vermeden soruya farkl› bir
                - “Abi boynundaki ne?”           aç›k bir flekilde özetliyor ki onun  cevab› di¤erleri veriyor:
                diyor F16 ile F15 in ayr›m›n›    vücut diliyle perçinledi¤i anlat›m›,
                yapabilen Ferhat.                tüylerimi diken diken ediyor.Hemen  - “O çavuflun k›z›.”
                Hemen kula¤›na tak›yorum         panik bir flekilde muhabbeti       - “ E, siz nesiniz? Onbafl›n›n k›z›
                steteskopu. Kalbimi dinlerken    de¤ifltiriyorum:                   m›?” diyerek bilmeden realiteye
                tebessüm ediyor, o ara geçen jetin                                 gülüyorum.
                sesine sinirlenip yukar› bak›yor.  - “Hangi oyunlar› oynuyorsunuz?”  - “E çavuflun k›z›, sen oynuyor
                Devletin onlara hangi yüzünü     O ana kadar sessiz sessiz bizi    musun wipe out?”
                gösterdi¤ini anlat›yor bana Ferhat’›n  izleyen Serap atl›yor öne:
                gözleri.                         - “Vayp aut oynuyoruz.”           Yine o cevap vermeden di¤erleri:
                                                 - “Tv’deki Wipe out mu?”          - “Onlar›n evinde tv var. O tv izliyor.
                Ferhat’tan sonra Sinem yap›fl›yor  - “Evet. ‹zliyoruz onu. Sonra ordaki  Arada dizi olunca bizi de ça¤›r›yor.
                steteskopa. Ama onun bu alete    oyunlar› burada yap›yoruz.        Birlikte izliyoruz.” Diyorlar.
                yabanc› olmad›¤›                 fiafl›r›yorum. Müthifl düzeneklerle  Çavuflun evi ile di¤er barakalar›
                - Bir kere ben de takabilir miyim  kurgulanan bir oyunu burada nas›l  karfl›laflt›rd›¤›mda geçte olsa ‘tabi
                steteskopu?                      oynayabilirler ki?! ‹flte tam o anda  ya feodalite!’ diyorum kendi
                demesinden anlafl›l›yor. Ona da   ‘Hayal Gücü Prodüksiyon’,  iftiharla  kendime.
                veriyorum. Kula¤›na takmadan önce  sunuyor:
                y›llarca istedi¤i oyunca¤a flimdi                                   Feodal hiyerarfli çocuklar›n
                kavuflan bir çocuk misali par›lt›l›  - “Bak mesela. Pet flifleyi al›yoruz.  iliflkisinde de göze çarp›yor.
                gözlerle adeta okfluyor onu:      ‹çine suyu dolduruyoruz. Sonra    Çavufllar onlar›n lugat›na göre
                                                 ucuna ipi ba¤l›yoruz. Ebe kim     iflveren ya da daha do¤rusu iflçi
                - “Ben doktor olmak istiyordum.”  olmuflsa o al›yor ipi, ortaya geçiyor.  bulan. Geriye kalanlar ise genel
                diyor. Di’li geçmifl zaman› neden  Sonra di¤erleri de çevresinde daire  geçer bir sosyal kavram: ‹flçi!
                kulland›¤›n› da devam›nda anlat›yor:  oluflturuyor. ‹pi sallad›¤›nda kime  …
                - “Her y›l buralara geliyoruz. Hep  de¤erse ‘Vayp auutt!’ diye     Serap elimden tutuyor ve beni
                ö¤retmenlerden izin istiyoruz. Ama  ba¤›r›yoruz.”                  barakalar›n›n önünde duran
                böyle giderse ben liseye gidemem.  diyor ve hep birlikte gülüyorlar.  kardeflinin yan›na götürüyor. Oraya
                O zamanda doktor olamam. Bir     Ancak içlerinde hiç gülmeyen ve   gelmiflken yaflam flartlar›na da
                kerecik de olsa kalp sesini duymak  hiç muhabbete kat›lmayan bir k›z  bakmak istiyorum. Hemen önüme
                çok güzel.”                      gözüme çarp›yor. Ona laf› at›yorum:  set kuruyor:
                Ne diyece¤imi bilemiyorum. 12    - “Senin ad›n ne?”                - “Ya buras› bizim as›l evimiz de¤il.
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61