Page 75 - Hekimce Bakış Dergisi 88. Sayı

aradan yıllar geçti diyemeyeceğim çünkü o kadar stratejik bir hata yaparak “cumartesiyi pazarlar, onu
da uzun zaman olmadı, neredeyse tüm illerde ge- da bayramlar seyranlar izleyecek” deme gafletinde
çiş gerçekleştikten hemen sonra, “anlaşıldı vehbi’nin bulundu. Sendika ve odalardan hukuki desteği alan
kerrakesi” ve aile hekimlerinin haklarından kıyım hekim ve sağlık çalışanları bu dayatmaya da nöbet-
başladı. Önce gruplandırma adı altında cari gider lere gitmeyerek gereken cevabı verdiler ve vermeyi
yardımı şarta bağlandı ve seçtiği binaların koşulları sürdürüyorlar. “anGarya’ya Hayır!”
uygun olmayan çoğu aile hekimleri cari giderin ya- Bence ülkemiz sağlık sektörünün, belki de tüm sek-
rısının ellerinden uçup gittiğine tanık oldular. ardın- törlerin, en uzun soluklu “sivil itaatsizlik” eylemi ol-
dan günümüz “paralel medyası” o zamanın hükümet maya aday bu eylem sadece aile hekimlerince değil,
yalakası olan yandaş “Zaman” gazetesinde “aile He- fazla ve angarya çalıştırılmaya itiraz eden işçi, tarım
kimlerine katsayı müjdesi” haberi ile gebe, bebek, 65 işçisi, devlet memuru 4-B’lisi, 4-c’lisi herkes tarafın-
yaş üstü nüfus için birim katsayısı artırılırken nüfu- dan sahiplenilmeli ve desteklenmelidir. Bu bir hak
sun kahir ekseriyetini (ezici çoğunluğunu) oluşturan alma mücadelesi değildir. Bu hakların korunması
normal popülasyonun birim katsayısı düşürülüverdi. mücadelesidir ve aslında geç kalınmış bir mücadele-
Bu “müjde” ile aile hekimlerinin ücretinden bir asgari dir. Sarı inek’i ve Benekli’yi ve kulağı küpeli’yi kaptıran
ücret tutarı kadarını çekiverdi hükümet. tüm ülkede aile hekimliği camiası elde kalan sürüyü sırtlanlara
geçişe kadar “aile hekimi sadece kayıtlı nüfusuna ve kaptırmamak için mücadele etmektedir. Her zaman
tanımlanmış yerinde bakar” denilirken ardından “de- ülke gündeminde alt sıralarda kalan sağlık gündemi-
fin nöbetleri”, “adli nöbetler”, geçici görevlendirme- nin kaderi aile hekimlerinin yükselen mücadelesi ile
ler için nöbet listeleri oluşturulmaya başlandı ve aile üst sıralara yükselecek ve hak ettiği karşılığa ulaşa-
hekimleri ilk itirazlarını yapmaya başladılar. elbette caktır.
o zamana kadar odalar ve dernekler üzerinden gah
belediye ile gah il özel idaresi ile bina kiraları ve do- Bu bağlamda gerek yerel idarecilerimiz ve mesleki
nanımları için mücadeleler sürüyordu ama orada bir partnerlerimiz tSm çalışanlarının ve gerekse meslek
pazarlık söz konusu idi. ortada bir kiralık emtia var, örgütlerimizin aile hekimlerinin yanında olmalarına
bunu en az kaça tutarız mücadelesi idi. uzlaşabilen- ve mücadelede birlikte davranmalarına ihtiyacımız
ler uzlaştı, uzlaşamayanlar mevcut binaları terk etti vardır.
kendilerine yeni mekanlar yarattılar. ama bakanlığın
yaptığı dere geçerken atı çatlatmaya çalışmaktı. ni-
tekim itirazlar yükseldi, sesleri yükseldi, örgütlülükler
güçlendi. ttB de dahil olmak üzere sendikalar, der-
nekler kısaca tüm meslek örgütleri aile hekimlerinin
gittikçe yükselen seslerine duyarsız kalamadı ve bu
direnişe destek vermeyi görev saydılar.
acillerde oluşan utanç verici yığılmayı engelleyeme-
yen bakanlık, buraları aile hekimleriyle güçlendirip
seyyar poliklinikler açmaya niyetlendiyse de “emir
kulu” cüzi bir azınlık dışında acillerdeki beklenti boşa
çıktı. mayıs 2014’te başlayan uygulamanın ömrü 7
aylık hezimetin ardından sona erdi. Bunun üzerine
bakanlık bir adım geri, 2 adım ileri atarak acil nöbet-
leri yerine cumartesi aSm nöbetleri adı altında fazla
mesai dayatması koydu hekimlerin önüne. ve bizce

Hekimce Bakış 89