Page 19 - Hekimce Bakış Dergisi 104. Sayı

hem de kötülük çağrışımlarını içeren
Şahmeran görüntüsü, ilk görenlerde
korku, tedirginlik, yabancılık türü
duygular uyandırır. Korku ve ümit ona
bakan gözlerde birleşir.
Şahmeran hikâyesi, farklı alanlarda
eser veren birçok sanatçımızın ilgi
odağı olmuştur. Resimden heykele,
sinemadan hikâyeye, şiirden, tiyatroya
çocuk edebiyatına kadar genişleyen
bir yelpazede, farklı türlerden
eserler, bu masal odağa alınarak
ortaya konmuştur. Tomris Uyar’ın
“Şahmeran Hikâyesi” (1973) ve
Murathan Mungan’ın “Şahmeran’ın
Bacakları” (1993) adlı öykülerinde,
Hilmi Yavuz’un Kuyu (1994) adlı
anlatısında, Erhan Bener’in Şahmaran
(2000) adlı oyununda ve Sennur
Sezer’in Şahmaran (2006) adlı
eserinde, bu masal, her sanatçının
farklı duyarlıklarını yansıtacak biçimde
yeniden yazılmıştır. Fikret Otyam,
Yavuz Kılıçer, Şaziye Erel, Serpil Akyıl
ve Ayhan Tomak şahmeran tabloları
çizmişlerdir. Anadolu’nun birçok
yerinde Şahmeran camaltı sanatının
ana figürüdür.

Bir Mardin gezisi sonrası etkilenip Şahmeran’ı
seramik olarak çalışırken.

Şahmeran, Fikret Oytam, 1988

19