Page 33 - Hekimce Bakış Dergisi 105. Sayı
P. 33
Kahramanmaraş Kapalı Spor yerine kim bilir ne maçların mahcubiyet olacak… Bu
Salonu… oynandığı parkenin serinliğine dert sanırım hep kalbimizin,
Enkazdan canlı çıkarttığımızda serilmiş bunca cansız beden… aklımızın bir yerinde kalacak.
ne kadar umutlanıyor ve mutlu Döndüğümden bu yana bir
oluyorsak, cansız bedenlere salona girmiş değilim. Takımla BU SON OLSUN!
ulaştığımızda bir o kadar birlikte ilk maça gittiğim de,
hüzünlenip, kahrolduğumuz ne hissedeceğim bilmiyorum…
saatler, günler… Maraş Salonlarımız sıra sıra serilmiş
Merkez, Azerbaycan Bulvarı, “cansız canlarımızın”
Plaza enkazında, içimiz bekleme mekânı değil, güzel
titreyerek enkaz altından bir güzel maçlar çıkarttığımız
cenaze daha çıkartıyoruz. / oynadığımız salonlar
Diğer cenazelerde olduğu olsun. Şimdi hayat normal
gibi “ceset torbasına” büyük akışına dönecek, enkazdan
bir acıyla yerleştirerek çıkanlar benzerini 99 Gölcük
dört kişi torbayı enkazın Depreminde yaşadığımız,
ilerisindeki parka götürüyoruz. Van’da yaşadığımız çadırlarda
Yakınları yok. Kim bilir / çadırkentlerde çok zor
belki de onlarda enkazın koşullarda hayata tutunmaya
altında ve soğukluğunda çalışacak. Bizim aklımız hep
bekliyorlar. Teşhis edilemeyen onlarda kalacak. Dönüp
cenazelerin hepsinin bir hatırladığımızda, gittiğimiz
mekânda toplandığını ve hemen her enkazda, halktan
cenazeyi oraya götürmemiz onlara destek olmamızı
gerektiğini söylüyorlar. isteyen talepler aldık. Minnet
Hemen arka sokaktaki ve şükranlarını dile getirdiler,
Kahramanmaraş Kapalı Spor hayır duası ettiklerini sıkça
Salonu’na giriyoruz. Potalar söylediler. Aklımızdan belki
hala yerinde, ilginç salon hiç çıkmayacak olan, ilk
yıkılmamış, parkelerde topun günlerde yıkımın çok, ekiplerin
yere vurulduğunda boş salonun sayıca yetersiz olması
çıkarttığı “ses” yok… Sadece nedeniyle, her enkaz başında
ölüm sessizliği ve tüm salona kendi enkazlarına müdahale
bırakılmış, parkelere serilmiş taleplerinin ısrarı ve bizim
80-90 kadar siyah ceset ekip olarak bu taleplerin
torbası... Hepsi bizim canımız, hepsine destek verme
hepsi kardeşimiz, hepsi şansımız olmaması nedeniyle
yitirdiğimiz değerler… “dinleme yapılan ve umut
olan enkazlarda” öncelikli
Ahhh diyorum, ahhh… çalışmamızı izah etmeye
Bir maçı izleyecek seyirci uğraşırken yaşadığımız
33
