Page 68 - Hekimce Bakış Dergisi 105. Sayı

FROTMAN

Dr. Gönül MALAT | gonulmalat@hotmail.com

BIRAKIN SIRILSIKLAM OLAYIM

Kimse göründüğü kadar dayanıklı değil.

Sadece görünmeyen yangınlar, duyulmayan fırtınalar,
gizlice çürüyen ruhlar var.*

Zaten azı kalmış ömrümü Pandemide iyice ketum oldu. ve ölümle ilgili düşüncelerim
pencerenin ardından sokağa Kendisi hastalık kapmamak, belki oradan oraya salınıp duruyor.
bakmakla geçiriyorum. Eve de bünyesinde varsa yaymamak Kötülükle iyilik arasında sarhoş
iyice hapsolmuş durumdayım. için kaçar gibi gidiveriyor. Gerçi olmuş. Her ne kadar erdemin
Yalnızdım, daha da yalnızlaştım. eldiven ve maskesi sürekli takılı şarabını içtim desem de. İnsanın
Kaldırımda yürüyenleri izlerken geziyor Allah için. Azıcık durup iki insana eşitliği yalnızca doğum
içime ıssız bir hüzün çöküyor. laf etse ne güzel olacak. Kapının ve ölümünde! Oysa insan insana
Yürüyebilmenin kıymetini arkasından bile sohbet etmeye muhtaç! İnsan insanın ilacı! Biliyor
anlamadan öylece adımlayarak razıyım. Konuşmayı unutmak musunuz gençliğim epey çılgınca
gidiyorlar. Pandemiden önce üzereyim vallahi. O da olmasa ve hızlı geçti. Eh babamın hali
birbirlerine bilardo topları misali kim bakar bana. İhtiyaçlarımı kim vakti de yerindeydi. Ben sıkı bir
çarparak yürürlerdi. Şimdi alır benim. Mahkumu olduğum motosiklet tutkunuydum. Peder
mıknatısın aynı kutbu nasıl birbirini tekerlekli sandalyeyle hiçbir şeyimi ısrarlı isteğimi kırmadı, sonunda
iterse, insanlar da diğerinin yapamıyorum, yalnızca yaşamaya bir Harley Davidson’um oldu.
yanından geçerken uzaklaşarak devam etmek dışında. Canım sevgili annem hep karşı
yol değiştirerek ilerliyor. Herkes “Artık ne arzum kaldı ne de çıktı. Kulak asmadım. Kavak yelleri
öbürüne vebalıymış gibi bakıyor. kinim, içimdeki insanı da yitirmek esiyor başımda tabii. Henüz on
Öyle davranıyor. İnsanın insana üzereyim.” * dokuzumu yeni bitirmişim. Yıllarca
eşitliği yalnızca doğum ve kazasız belasız dağ tepe gezdim
ölümünde! Oysa insan insana Üstüne üstlük bakımcım da şu dolaştım. Tam evlilik hazırlıkları
muhtaç! İnsan insanın ilacı! Kapımı lanet hastalığa yakalandı. İki yaparken otuz yedi yaşında
apartmanın kapıcısından başka aydır yoğun bakımda yatıyor. geçirdiğim kaza sonucu, yirmi beş
çalan yok. Onunda saati belli! İnşallah bir an evvel iyileşir de yıldır şu lanet tekerlekli sandalyeye
Sabah alışveriş için, akşam da çöp benimle ilgilenmeye başlar. Ne esir oldum. Esaretin etkisiyle
için. Kapıcı Mehmet Efendi de bencilim yahu. Gördüğünüz üzere etrafımda kim varsa zorbaca
pek konuşkan biri değildir zaten. çalar saatin sarkacı gibi yaşam uzaklaştırdım. Kendini eksik, yitik

68 hekimcebakis.org