Page 23 - Hekimce Bakış Dergisi 105. Sayı
P. 23

sağlık harcamaları içindeki payı   yıllarda başlattığı sağlıkta   siyasetçiler tarafından kabul
               1980’de % 48.6’ dan 1981’de %   neoliberal dönüşüm, Türkiye’de   ediliyor ve çare de aranıyordu.
               53.8’e, 1984’te % 56.1’e çıkmış,   ilk ipucunu 1982 Anayasası   Tabi ki bu arayış bu siyasi
               1988’den sonra ise gerilemiştir.   ile vermiş, önceleri “reform”   partilerin kendi sınıfsal, ideolojik
               1993’te % 31.8 olmuş, 1996’da   adıyla anılan bu yaklaşım       tercihleri doğrultusunda
               da % 36’ya yükselmiştir.        geçtiğimiz yirmi yıl içinde     oluyor ve yollar her seferinde
                                               devletin sağlık hizmetlerinden   IMF-Dünya Bankası patentli
               1980’den Sağlıkta Reform
               Programına kadar  kamu sağlık   çekilmesi anlamına gelecek      “Sağlık Reformu”na çıkıyordu.
               örgütü, seçilen/benimsenen bu   bir sağlıkta özelleştirmenin de   Bu konudaki ilk çalışmalar
               yeni neoliberal resmi politikaya   habercisi olmuş ve 58. ve 59.   seksenli yılların ikinci yarısında
               uygun hale getirilmeye          hükümetlerle birlikte 2002      ANAP hükümetleri döneminde
               çabalanmıştır. Bu erekle, sağlık   yılı sonrasında özelleştirme   başlatılmıştı. Özellikle 1990’ların
               hizmetlerinin finansmanı ve     girişimleri daha güçlü bir      ilk yarısındaki Doğru Yol Partisi-
               örgütlenmesi tartışmaya açılmış,   biçimde yaşama geçirilmeye   Sosyal Demokrat Halkçı Parti
               hükümetlerce (özde birbirinden   başlanmıştır. Dünyanın tek     koalisyon Hükümeti döneminde
               farklı olmayan) çeşitli modeller   kutuplu bir biçim almasından   Sağlık Bakanı Yıldırım Aktuna
               önerilmiş ve sürekli bir reform   sonra, kapitalist dünyada sağlık   bu konuda büyük gayret
               arayışı içinde olunmuştur.      artık fiilen bir hak olmaktan   sarfetmiş, ancak bütün bu
               Gelinen noktada bulunan çözüm   çıkarılmış, “Parası olanın parası   “reform” çabaları bir sonuca
               ise, genel hatları ile hizmet   kadar satın alabileceği” bir meta   varamadan akamete uğramıştı.
               sunumunda (örgütlenmede),       biçimine dönüştürülmüştür.      Başlıca bileşenleri “Genel Sağlık
               sağlık ocaklarının kaldırılarak   Türkiye’de de 1980’den sonra   Sigortası”, “Aile Hekimliği”,
               yerine muayenehane              yürütülen sağlık politikaları önce   “Hastane İşletmeleri” olan ve
               temeline dayalı olan “aile      224 Sayılı Sağlık Hizmetlerinin   kendinden önceki hükümetlerin
               hekimliği”nin yerleştirilmesi,   Sosyalleştirilmesi Yasası’nın   bir türlü gerçekleştiremediği
               devlet hastanelerinin önce      uygulanmamasına odaklanmış      “reform”u hayata AKP
               özerkleştirilmesi zamanla       ve bununla birlikte sonuç       geçirmiştir.
               özelleştirilmesidir. Finansman ise   olarak kamu sağlık hizmetleri   Sağlık sistemimizin geçmişi ve
               “genel sağlık sigortası” üzerine   çökertilmiştir. Çökertilen sağlık   bugünü hakkında verdiğimiz
               oturtulmuş “özel sigortacılık ve   hizmetleri nedeniyle 224 sayılı   bilgilerden sonra yazının
               cepten ödeme”dir.               Yasa suçlanarak gündeme         devamında Cumhuriyet’in yeni
                                               getirilen “Sağlık Reformları”nın   yüzyılında nasıl bir sağlık sistemi
               2002 Sonrası Dönem              ise reform ya da sağlıkla ilgili   beklediğimi sizlere aktaracağım.
               2002 yılında Türkiye’de birinci   olmadığını zaman bizlere
               basamak sağlık hizmetlerinin    çok daha açık bir şekilde
               sunumunda temel hizmet          göstermiştir.
               birimi sağlık ocaklarımızdır.   Türkiye’de AKP öncesinde büyük
               Yürürlükteki mevzuata göre      ölçüde kamu eliyle yürütülen
               de her beş bin ile on bin kişi   ve en göze çarpan özelliği
               için bir sağlık ocağı açılması   siyasi iktidarlar tarafından
               gerekir. Buna karşın ülkemizde   özelleştirmenin gerekçesini
               genel ortalama bile bu aralıkta   oluşturabilmek amacıyla
               olamamış, bazı bölgeler ve      yetmez hale getirilen bir sağlık
               illerimizdeki sayılar 20 bin    sistemi mevcuttu. Aslında
               düzeylerine çıkabilmiştir.      sağlıkta işlerin iyi gitmediği
               Küresel kapitalizmin 1970’li    uzun süredir hemen bütün








                                                                                                          23
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28