Page 62 - Hekimce Bakış Dergisi 91. Sayı
P. 62

Büyük  bir  deniz  kabuğu  üzerinde  duran  tanrıça, Yunan   Bu şekilde bakıldığında resim  Venüs’ün doğuşunu
        heykeltıraş Praxiteles tarafından yapılan eserlerde olduğu   resmetmekle birlikte asıl olarak baharın gelişine vurgu
        gibi antik ‘Venüs masumiyetiyle’ tasvir edilir. Zefirus’a sarılı   yapıyor ve bu anlamda Boticelli’nin  Primavera (Bahar)
        duran yarı-çıplak kadın ise sonradan Flora’ya dönüşecek   adlı resmiyle bir seri oluşturuyor.
        olan Chloris’tir.
                                                                Asıl adı ‘Alessandro di Mariano di Vanni Filipepi’ olan Sandro
        Çiçek tanrıçasıdır ve baharın simgesidir. Zefirus bir peri kızı   Botticelli, 1444 ve 1510 yılları arasında, yani Floransa’nın
        olan Chloris’i kaçırmış ve sonradan da onunla evlenmiştir.   altın çağında “İl Magnifico” Lorenzo de’ Medici himayesi
        Zefirus ve Chloris’in etrafında güllerin uçuştuğu görülüyor.   altında yaşadı. Botticelli adını erkek kardeşinin takma ismi
        Bunlar, Zefirus ve Chloris’in baharı simgelediğini görsel   olan Botticello (küçük fıçı) isminden aldı. Genç yaşta Fra
        olarak vurgulamaktadır. Gül formu ve kokusuyla sevgiyi   Filippo Lippi ‘nin atölyesinde resim, desen ve geometri
        simgelediği gibi dikenleriyle de bu yolda çekilen ıstıraba   öğrenmiştir.
        vurgu yapar. Hem güller hem de portakal ağacı yaprakları,
        altın renkleriyle oldukça çarpıcıdır.                   Botticelli, Rönesans resim sanatının gelişmesinde büyük
                                                                rol oynamıştır. Kendisini deliliğin sınırına sürükleyen
        Venüs’ün anatomisi ve çeşitli ikincil detaylar, o dönemde   kaygısı, sanatına yön vermiştir. Uçucu ve coşkulu figürler
        Leonardo’ya da Rafael’in eserlerinde görülen katı klasik   çizmiştir. Ayrıca hastalık derecesine varan zerafet duygusu
        gerçekçiliği yansıtmaz. Bunun en belirgin örnekleri,    eserlerine kendine özgü, şiirsel bir hava verir. Yapıtlarında
        tanrıçanın imkânsız uzunluktaki boynu ve sol omzundaki   hareket ve duruşun inceliği, ince uzun bedenli, uzun
        anatomik olarak mümkün olmayan açıdır. Kimilerine göre   boyunlu ve ciddi ifadeli kadının zarifliği zengin bir doku
        bu eser, maniyerizmi öncelemektedir.                    oluşturur. Botticelli dini konu alan tablolar yapmış olsa
                                                                da, dinsel bir ressam değil, güzelliğe tutkun bir ressam
        Kıyıya  adım  atmak  üzere  olan  Venüs’ün  sağ  tarafında   olmuştur.
        görülen bir Hora ise,  Venüs’ün üzerine çiçek desenli
        bir pelerin örtmek için ona doğru uzanıyor.  Yunan
        mitolojisinde, Zeus’un kızları olan Hora’lar mevsim
        tanrıçalarıdır. Klasik sanatta Hora’lar geleneksel olarak üç
        güzel genç kadın olarak resmedilir. Bu tanrıçalar bazen,
        mevsimsel bereketle bağıntılarını simgelemek üzere
        bitkiler ve çiçeklerle gösterilirlerdi. Bu resimde de Hora’nın
        üzerindeki giysideki çiçek desenleri ve göğüs kısmına
        sarılı gül dalları Hora’nın baharla ilişkisine bir gönderme
        yapıyor.


































        62 Hekimce Bakış
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67