Page 56 - Hekimce Bakış Dergisi 86. Sayı

66 Temmuz 2014

EN ALTTAKiLER

Çizmelerimi

Çıkarayım mı?

iş sağlığı güvenliği konusunda öneri ve güvenlik tehlikeleriyle dolu
ve rapor hazırlamak için Gebze’de en olumsuz sektör döküm sanayi
bir döküm fabrikasını incelediğimiz herhalde”. Ta ki TTB’nin gezici eğitim
sırada; gördüklerim beni dehşete seminerinde zonguldak-Üzülmez
düşürmüştü. Hatırlatmamda fayda maden ocağına inene kadar.
var, fabrikanın aynı zamanda ISO
9001 kalite belgesi vardı. 1700 Madene inmeden önce
derecede kaynayan, hiçbir güvenlik imzaladığımız, gönüllü olarak
önlemi alınmamış kuyular etrafında, madene indiğimiz ve başımıza bir
o kadar olağanmış gibi çalışıyordu ki şey gelirse yalnızca kendimizin
işçiler, şaşırmış ve içim acımıştı. sorumlu olduğu yazısını şimdi olsa
bu kadar rahat imzalar mıydım,
Genç bir metalürji mühendisi kestiremiyorum.
işçilerle beraber tüm alanlardaydı ve
Dr. Gönül Malat kişisel koruyuculardan hiç haberleri Baret ve iş kıyafetleriyle beraber

Halk Sağlığı Uzmanı yokmuş gibiydiler. Çalışanlar çizmeleri giyip indiğimiz maden
donuk bakışlı, (koruyucu gözlükleri ocağında gördüğüm manzara,
olmadığı için görebiliyordum) duygu döküm sanayine göre kat kat dehşet
ifadesi olmayan robotlar gibiydiler. vericiydi. işçiler kendi yemeklerini,
kedi büyüklüğündeki fareler
90’ların ilk yarısında yaptığımız bu yemesin diye poşetleyip, sıkıca
incelemede tanıklık ettiğim şeyin, bağlayarak tünellerin tavanlarına
sanayi devriminin başlangıcında, asmışlardı. Yerlerde kömür tozuyla
1800’lü yılların bir fabrikasında karışık kapkara yapışkan bir çamur,
olduğumdu. O zaman kendi kendime çizmelerimizin rengini gizlemiş, iş
demiştim ki, “çalışılacak sağlık elbiselerimize sıvanmıştı.