Page 12 - Hekimce Bakış Dergisi 103. Sayı

kaçınılmazdır ve kompozisyona arasında bir gerginlik oluğunu güzelliği istila edebilirliğini ifade kişi ister tek başına ister bir sonra güzel işlerden ders bir aracı olur.
zenginlik katmıştır. Ressam ve kaderi ile kendi arasında eder. Dolayısıyla Apollon ve rehberle, Eros’un gizemine alıp, dersin en sonunda, ideal Ressam Feuerbach’ın
Feuerbach, Alcibiades ve kalan insanın trajik bir durumda Dionysos’un yan yanalığı, klasik doğru bir yolculuğa çıkar. Bu Güzel’e varmak ve onun bilgisine
“Sempozyum” tablosunda Aşk’ın
etrafındakilerin belli bir ritim ile olduğunu düşünür. Ona göre geleneğin önerdiği sadelikten yolculukta, “Güzel”i aramak ulaşmaktan bahsedilir. Böylece nasıl simgeleştirildiğine bakalım.
dans ederek gelişini betimlerken, bunu en iyi yansıtan da Yunan çok daha karmaşık ve kesinlikten için aşamalı olarak yükselen, varoluşsal bir olgu olan aşk, Resimde Alcibiades bir Dionysos
Agathon’un sağındaki grubu tragedya sanatıdır. Kardeş uzak bir güzelliği işaret eder. önce güzel bir bedenden geçip, ideal bilgelik sevgisine ulaşmada eğlencesinden çıkagelir.
andronda oturup düşünürken, tanrılar olan Apollon ve
Platon‘un Şölen diyaloğunun
oldukça sakin, nerede ise Dionysos Yunan tragedyasını
konusu; insanın ve yaşamın
durağan resmetmiştir. Basık oluşturan temel göksel
anlamının en özel konularının
burnu ve geniş alnıyla hemen yaratıklardır. Yunan tragedyası,
başında yer alan “aşk”
tanıyacağımız Sokrates, yeni Nietzsche’ye göre Apollon ve
olmasına rağmen, ironik bir
gelen konuklara arkası dönük Dionysos sentezi ile bir kültürün
şekilde, sonunda aşk üzerinden
olarak oturur. Başı hafif öne oluşturabileceği en ideal sanatı
ölümsüzlük arayışına dönüşüdür.
eğik, sakalını sıvazlarken örnekler. Tragedyanın Doğuşu,
Sokrates davette söz aldığında
düşüncelere dalmış olarak düşünürün ilk eseri olarak ölümsüzlüğe ulaşmak için sıra
görülür. Diğer düşünürler, sanatın değerini gösterdiği ile geçilen belli evrelere dayalı
şairler, dönemin aristokratları da gibi, Apollon’un dünyasına ait bir yoldan bahsetmektedir.
aynı şekilde elleri çenelerinde, olduğunu düşündüğü bilimi
Diotima isimli bilge bir kadından
konuşmadan kavramsal ve aklı cüretkârca sorgular.
alıntıladığı konuşmasında,
dünyalarına dalmışlardır. Çünkü Antik Çağın
Ressam Feuerbach onları daha sanat anlayışı her
gri tonlarda ve yüzleri ışıksız şeyin güzel olması
olarak hatta biraz kuytularda için akla uygun olması
yerleştirerek betimlemiştir. gerektiğini varsayar
Resim, logosentrik felsefi ve onu idealleştirir.
düşünüş ile erojenik şehvetli Hâlbuki tragedyada
zevk arasında gerilimi yansıtır. sanatsal yaratım
Oturma grubu adeta yaşamın başlangıcını kaotik bir
tatlı akışından uzaktır. Bir evren ile yakalayabilir.
resim içerisinde bu iki farklı Nietzsche’ye göre
canlandırılış, akla Friedrich akıl ile düzenlenme
Nietzsche‘nin Tragedyanın tragedyayı ve genelinde
Doğuşu kitabını getirebilir. sanatı öldürmüştür.
Tablodan iki yıl önce 1872’de Antik Yunan’da iki zıt “Apollinaire’e Saygı”,Marc Chagall, 1913, Van Abbe Müzesi, Eindhoven, Hollanda
basılan bu kitapta Nietzsche tanrının varlığı bir
Yunan Sanatında Apollon ve rastlantı değildir. Bu
Dionysos’a ait göndermelerin birliktelik bir gerçeği
birlikte kullanımının olanağından belirli dönemlerde
ve bunun öneminden bahseder. tekrarlanan bir olasılığı,
Nietzsche, insan ve doğa Kaos’un uyumlu

12 hekimcebakis.org 13