KUŞLAR AĞLAMAZ
BU ŞEHİRDE
Kaç gece ateşler içinde uyandım
Ve umarsızca
Bilinmez bir kâbusun ortasında tuttuğum ellerin
Ellerinden vazgeçtin gitmeler uğruna.
İçimi kessen bu kadar acımazdı
Sokağa atılmış çocuk gibiyim
Uçurtması rüzgâra yenik
Dudaklarında süt kokusu
Katık derdine düşmüş gecenin bir yarısı
İçimi ürpertir orospu sevdalar.
Yatağım kan tarlası gelincik şerbeti
Görmezler ellerimi
Ellerimden vazgeçtim seni sevmeler uğruna.
Şimdi kimi okşasam bilmem
Ve nasıl?
Sessizliğin içinde kalbim ağır aksak
Köprü altından çocuklar geçiyor bağrışarak
Ağızlarda küfürlerin en kifayetsizi
Gülsem olmaz, ölsem olmaz.
Bir Affan dede kalmış aklımda bir de sen
Üç kuruşa satılmış çocukluklar
Rengârenk ışıklar altında
Düşlerimizi kiraladık arasta pazarında
Tek abdestlik rüyalara boyandı gece.
Şimdi hangi türkü var dudaklarında merak ediyorum?
Merak ediyorum en çok kim öpüyor seni?
Sen de biliyorsun
Sen de biliyorsun hangi limana sığınır yalnızlıklar?
Ekmeğim, suyum, aşım çoğalıyor
Çaresizliğim, yaşım, arayışım
En güzel şiiri yazamasam da sana
Sen gözlerimi hep güzel hatırla.
Semiha Uzunalioğlu